Griezelige Diepte

Ik heb de beelden op dit wijze form gegeven, omdat ik denk, dat het grote beeld het belangrijkste voor het verhaal is. Alles begint ermee. Je ziet en gewone meer en verwacht niets echt slechts, maar toch heb je een soort vermoeden, dat er iets gebeurt, wat niet juist is, niet goed is. Misschien ligt het aan het weer, zware wolken komen de hemel langs, of ook aan de kleur, alles lijkt grijs te zijn... Het water ziet donker, niet rustig en gevaarlijk eruit.
Desondanks zou je toch niet verwachten, wat er dan gebeurt, wat je op het tweede beeld kunt zien, het is helemaal niet kennelijk: In dit water moet ergens een lijk zijn, een levensloze lichaam, die in de wieren van dit zee schijnt gevangen te zijn....
Later ervaar je dan de achtergrond: In de krant stond al maanden geleden, dat een 47-jarige vrouw gemist wordt, en dat al sinds weken.... Een man heeft ze het laatst savonds ergens met haar fiets langskomen zien, sindsdien was ze verdwenen...
Nu blijkt de daad duidelijk te worden... In de nacht, in die ze verzwond wordt ze of een afschuwelijke manier vermoord....